Pieter Huidekoper

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pieter Huidekoper
Portret door Jan Adam Kruseman, 1848
Geboren Amsterdam, 31 maart 1798
Overleden Amsterdam, 4 juni 1852
Religie Doopsgezind
Functies
1835-1851 lid stedelijke raad van Amsterdam
1841-1850 lid Provinciale Staten van Noord-Holland
1841-1842 lid Tweede Kamer der Staten-Generaal
1842-1849[1] Burgemeester van Amsterdam
1849-1852 lid in buitengewone dienst, Raad van State
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Pieter Huidekoper (Amsterdam, 31 maart 1798 - Amsterdam, 4 juni 1852) was een Nederlands politicus.

Huidekoper stamde uit een oorspronkelijk uit Harlingen afkomstige doopsgezinde familie. Hij werd in 1835 gekozen in de gemeenteraad van Amsterdam en in 1842 tot burgemeester van de stad. Deze functie combineerde hij in de jaren 1841 en 1842 met het lidmaatschap van de Tweede Kamer. Hij was als burgemeester de laatste van de 'oude' regenten en stelde zijn functie ter beschikking bij de aankondiging van de Gemeentewet van J.R. Thorbecke, waarmee zijn opvolgers zitting moesten nemen in een College van Burgemeester en Wethouders.

In 1851 was hij een van de oprichters van de Vereeniging ten behoeve der Arbeidersklasse te Amsterdam (VAK), welke bekendstaat als de oudste woningbouwvereniging van Nederland. Een straat om de hoek van een woningcomplex van de VAK uit 1869 aan de Weteringschans is naar de oprichter Huidekoperstraat genoemd.

Huidekoper was in 1821 getrouwd met Sara Geertruida Margaretha van Eeghen (1797 - 1827) en had twee dochters.

Voorganger:
W.D. Cramer
Burgemeester van Amsterdam
1842-1849
Opvolger:
G.C.J. van Reenen