Zatoka Greifswaldzka
54°15′N 13°30′E/54,250000 13,500000 Zatoka Greifswaldzka na obrazie Caspara Davida Friedricha | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Powierzchnia |
514 km² |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Wyspy | |
 Zatoka Greifswaldzka | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
| 54°15′N 13°30′E/54,250000 13,500000
| |
Zatoka Greifswaldzka[1] (niem. Greifswalder Bodden, pol. Zatoka Gryfijska[2]) – płytka zatoka Morza Bałtyckiego, w jego południowo-zachodniej części, u wybrzeży niemieckiego kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (powiaty: Vorpommern-Greifswald i Vorpommern-Rügen).
Na zachodzie Zatoki znajduje się ujście cieśniny Strelasund, przez które w tym miejscu przebiega trasa przeprawy promowej pomiędzy stałym lądem a rugijskim półwyspem Zudar. W akwenie Zatoki leżą niewielkie wyspy Vilm, Koos i Ruden, z których każda wchodzi w skład innego rezerwatu: Vilm – rezerwatu biosfery Südost-Rügen, Koos – rezerwatu Koos, zaś Ruden należy do Parku Natury Wyspa Uznam.
Wody Zatoki należą do słonawych wód brachicznych podobnie, jak np. wody Zalewu Szczecińskiego, stanowią mieszaninę słodkich wód rzecznych i słonych wód morskich o zasoleniu mniejszym niż średnie zasolenie Morza Bałtyckiego, ale wyższym niż zasolenie wód rzecznych.
U ujścia rzeki Ryck leży hanzeatyckie miasto Greifswald.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Morze Bałtyckie, Zatoki. W: Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata. T. Zeszyt 10 – Morza i oceany. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 52. ISBN 978-83-254-0462-8.
- ↑ Janisław Osięgłowski, Wyspa słowiańskich bogów, s.13 i dalsze, Warszawa 1971
- ↑ a b Ecology of Baltic coastal waters, Ulrich Schiewer, Berlin: Springer, 2008, s. 87, ISBN 3-540-73523-2, OCLC 233973310.